مقایسه ریکت و انگولار و انتخاب بهترین فریم ورک

سلام دوستان گرامی، با اولین مقاله در وب سایت “راهکاری نو” در خدمتتان هستیم. در این مقاله قصد داریم ریکت و انگولار را با هم مقایسه کرده و تفاوت های آنها را بیان کنیم. در نهایت با مطالعه این مقاله می توانید تصمیم بگیرید که بین ReactJS یا Angular کدام یک برای پروژه شما مناسب تر می باشد.

1- معرفی کوتاه (Brief Overview):

» ریکت:

ریکت یک کتابخانه جاوا اسکریپتی برای توسعه فرانت اند می باشد که توسط شرکت فیسبوک پشتیبانی می شود و جامعه متن باز برای توسعه دهندگان نیز دارد. کتابخانه reactjs در ماه می سال 2013 میلادی معرفی شد.
آخرین نسخه ریکت یعنی 16.12.0در تاریخ 14 نوامبر 2019 ارائه شد.

مشاهده نسخه های ریکت جی اس

» انگولار:

انگولار یک فریم ورک کدباز (open-source) برای توسعه اپلیکیشن های تحت وب و اپلیکیشن های موبایل می باشد. این فریم ورک بر اساس زبان تایپ اسکریپت (Type-Script) پیاده سازی شده و توسط شرکت گوگل و جامعه توسعه دهندگان انگولار پشتیبانی می شود.
انگولار جی اس (AngularJS) که به آن انگولار 1 هم گفته می شود در سال 2010 میلادی معرفی شد. نسخه بعدی انگولار یعنی انگولار 2 در سپتامبر سال 2016 ارائه شد که با واژه Angular شناخته می شود.
تا کنون انگولار 6 نسخه ارائه کرده که آخرین نسخه آن در حال حاضر ورژن 8 می باشد که در تاریخ 28 می 2019 میلادی ارائه شد.
مشاهده نسخه های فریم ورک انگولار

2- عمومیت (Universality):

» ریکت:

ریکت کتابخانه ای است که برای توسعه اپلیکیشن های وب و موبایل استفاده می شود. اگرچه برای توسعه اپلیکیشن های موبایل نیاز به یک لایبرری دیگر بنام ریکت نیتیو (React-Native) می باشد.
از ریکت می توان برای تولید وب اپلیکیشن های تک صفحه ای یا single page apps و اپلیکیشن های چند صفحه ای یا multipage apps استفاده کرد.

» انگولار:

فریم ورک انگولار برای توسعه وب اپلیکیشن و موبایل اپلیکیشن مناسب می باشد. برای توسعه اپلیکیشن موبایل توسط انگولار می توان از آیونیک (Ionic) استفاده کرد و همچنین انگولار همانند ریکت نیاز به یک فریم ورک جانبی بنام نیتیو اسکریپت (Native-Script) دارد.
توسط انگولار می توان هر دو نوع اپلیکیشن (تک صفحه ای و چند صفحه ای) را ایجاد کرد.

3- خودکفایی (Self-Sufficiency):

» ریکت:

ریکت جی اس کتابخانه ای است برای توسعه UI و بنابراین اپلیکیشن هایی که بوسیله ریکت نوشته می شوند نیاز به کتابخانه های جانبی خواهند داشت. بعنوان مثال ریداکس (Redux)، ریکت روتر (React-Router) و هلمت (Helmet) برای مدیریت state، روتینگ و تعامل با API مورد استفاده قرار می گیرند.
به همین ترتیب کارهایی مانند اعتبارسنجی فرم، Dependency Injection و… نیاز به نصب کتابخانه های مجزا در ریکت دارند.

» انگولار:

انگولار یک فریم ورک کامل و جامع است که برای تولید اپلیکیشن های مختلف معمولا نیازی به نصب کتابخانه های جانبی ندارد. تمام مواردی که در بالا ذکر کردیم، مانند form validation و dependency injection و routing و… را می توان توسط پکیج های انگولار پیاده سازی کرد.

4- یادگیری (Learning):

» ریکت:

ریکت یک کتابخانه مینیمال است. هیچ dependency injection و تمپلیت و امکانات پیچیده ای ندارد. اگر با جاوا اسکریپت آشنایی کامل داشته باشید براحتی می توانید کار با کتابخانه reactjs را یاد بگیرید.
اگرچه مدت زمانی طول می کشد تا یک پروژه را با ریکت طراحی کنید. زیرا هیچ ساختار مشخصی برای توسعه اپلیکیشن های وب و موبایل توسط ریکت وجود ندارد. همچنین نیاز است که ریداکس را نیز یاد بگیرید زیرا تقریبا در اکثر اپلیکیشن های بزرگ نوشته شده با ریکت جهت مدیریت state مورد استفاده قرار می گیرد.
آپدیت های مداوم کتابخانه ریکت نیز توسعه دهندگان را مجبور می کند تا با تلاش بیشتر دانش خود را با آن بروز کنند. در نهایت نمونه پروژه های موفق و ساختار های مناسب زیادی وجود دارد که می توانید با آنالیز آنها به ساختار مناسب جهت تولید اپلیکیشن توسط کتابخانه ریکت اقدام کنید.

» انگولار:

خود انگولار کتابخانه عظیمی است و یادگیری تمام جوانب آن می تواند دشوارتر و زمانبر تر از ریکت باشد. انگولار برای یادگیری پیچیده تر است و سینتکس ها و کامپوننت های زیادی برای یادگیری دارد. برخی از امکانات پیچیده انگولار درون هسته اصلی این فریم ورک تعریف شده و توسعه دهنده هیچ راهی جز یادگیری آن ندارد.
اگرچه زبان تایپ اسکریپت شبیه جاوا اسکریپت می باشد، یادگیری آن نیاز به تلاش و صرف زمان دارد. از آنجا که فریم ورک angular مدام در حال توسعه و آپدیت است، نیاز است توسعه دهنده مدام در حال یادگیری و بروز کردن دانش خود باشد.

5- انجمن (Community):

» ریکت:

ریکت یکی از محبوب ترین لایبرری های جاوااسکریپتی در سراسر جهان می باشد و انجمن های پشتیبانی و توسعه آن بسیار وسیع و گسترده است.
برای اینکه یک توسعه دهنده موفق ریکت باشید نیاز است مدام در حال بروز کردن دانش خود در این زمینه باشید زیرا کتابخانه reactjs مدام در حال توسعه و آپدیت است. بنابراین همراه بودن با انجمن های توسعه دهندگان ریکت و بروز کردن مدام توانایی های خود کار راحتی نیست. در برخی مواقع ممکن است داکیومنت مشخصی برای یادگیری یک مفهوم جدید وجود نداشته باشد و نیاز داشته باشید سوالات خود را از طریق انجمن ها و تالارهای گفتگو مطرح کنید و پاسخ بگیرید.
ری اکت توسط وب سایت ها و پلتفرم های قوی و معروف زیر مورد استفاده قرار گرفته است:
یاهو، فیسبوک، پی پال، توییتر، نت فلیکس، مایکروسافت، والمارت، uber و airbnb

» انگولار:

و اما فریم ورک انگولار کمتر از ری اکت مورد استقبال توسعه دهندگان قرار گرفته است. شاید یکی از دلایل این قضیه نسخه اول انگولار یعنی انگولار جی اس (AngularJS) باشد. زیرا این نسخه کمی پیچیده بود و زمان زیادی را باید برای فراگیری آن صرف می کردیم.
اما نکته بسیار مثبت فریم ورک انگولار حمایت و پشتیبانی شرکت گوگل از آن است. گوگل با یک پشتیبانی طولانی مدت که مدام در حال بهبود است از فریم ورک جاوا اسکریپتی خود یعنی Angular حمایت می کند.
اگرچه سرعت آپدیت نسخه های آن زیاد است و گاها داکیومنت های آن با سرعت کمتری منتشر می شوند. در نهایت شرکت های معروفی که از انگولار استفاده می کنند به صورت زیر هستند:
مک دونالد، AT&T، HBO، Apple، ادوبی، نایک و Forbes

6- کارایی (Performance):

» ریکت:

می توان گفت کارایی ری اکت با معرفی Virtual DOM تا حد زیادی بهبود یافت. از آنجا که درخت های ویرچوال دام (virtual-DOM trees) سبک هستند و در سمت سرور ایجاد می شوند، میزان سربار روی مرورگر کم خواهد بود. همچنین بدلیل یکطرفه بودن اتصال داده ها در ریکت (unidirectional data binding) هنگام بایندینگ نیازی به استفاده از واچر (watcher) جهت ردیابی تغییرات نمی باشد.

» انگولار:

انگولار در مقایسه با ری اکت عملکرد ضعیف تری از لحاظ کارایی دارد. به خصوص در اپلیکیشن های پیچیده و داینامیک. این عملکرد ضعیف در انگولار بخاطر اتصال دوطرفه داده یا bidirectional data-binding می باشد. بصورتیکه پس از انجام دیتا بایندینگ، برای ردیابی تغییرات DOM باید از واچر یا WATCHER استفاده کرد. و هر اندازه بایندینگ بیشتری داشته باشید واچر بیشتری هم نیاز است.
اگرچه انگولار در آپدیت های جدید خود تا حد زیادی کارایی و بهره وری را بهبود بخشیده است و در این زمینه دست کمی از ریکت ندارد و با آن قابل مقایسه است. نکته آخر اینکه سایز اپلیکیشن های انگولار کمتر از ریکت می باشد.

7- زبان (Language):

» ریکت:

کتابخانه ریکت بر اساس زبان جاوا اسکریپت ES6 پیاده سازی شده است و از JSX نیز استفاده می کند. JSX این قابلیت را ایجاد می کند که اسکریپت های JS را در میان کدهای HTML تعریف کنید. این قابلیت باعث می شود کدهای نوشته شده خواناتر باشند.
ریکت برای اینکه بتواند کدهای نوشته شده با JSX را به کد قابل فهم توسط مرورگرها تبدیل کند از ابزار ترجمه کد بنام Babel بهره می برد.

» انگولار:

فریم ورک انگولار می تواند هم از javascript استفاده کند و هم از typescript
زبان تایپ اسکریپت نسبت به زبان جاوا اسکریپت فشرده تر یا compact است
همچنین ریفکتور کردن کدها در تایپ اسکریپت نسبت به جاوا اسکریپت ساده تر و سریع تر شده است.

8- ساختار اپلیکیشن (App Structure):

» ریکت:

ساختار اپلیکیشن های ریکت بدین صورت است که هیچ توسعه دهنده ای مجبور نیست از قواعد خاصی جهت پیاده سازی و توسعه اپلیکیشن های وب و موبایل توسط ری اکت پیروی کند. پیدا کردن یک ساختار منظم و مناسب جهت شروه کدنویسی یک اپلیکیشن ریکت ممکن است زمانبر و دشوار باشد.
ریکت فقط لایه View را پیشنهاد می دهد در حالیکه سایر فریم ورک ها و کتابخانه ها دو لایه Model و Controller را نیز ارائه می دهند.
ساختار و معماری اپلیکیشن های ری اکت بر اساس کامپوننت یا component-based هستند. کدهای اپلیکیشن ریکت از کامپوننت ها ساخته شده اند که با ریکت دام یا React-DOM رندر می شوند و این کامپوننت ها دو نوع هستند:

فانکشنال کامپوننت (Functional Component):

function Hello(props){
return <div>Hello {props.name}</div>
}

کلاس کامپوننت (Class Component):

class Hello extends React.Component {
render() {
return <h1>Hello, {this.props.name}</h1>;
}

» انگولار:

ساختار فریم ورک انگولار ثابت و پیچیده است و برای برنامه نویسان مجرب مناسب می باشد.
انگولار بر اساس سه لایه کار می کند: View-Model-Controller
نحوه ارتباط این سه لایه به این صورت است که یک آبجکت در لایه Model بوسیله لایه Controllerمقداردهی می شود و بوسیله لایه View به کاربر نمایش داده می شود.
کد اپلیکیشن انگولار از کامپوننت های انگولاری مختلف تشکیل شده است که هر کامپوننت در 4 فایل مجزا تعریف می شود:

• فایل تایپ اسکریپت به منظور پیاده سازی کامپوننت
• فایل HTML برای نمایش لایه view به کاربران
• فایل css برای تعریف فایل های استایل
• یک فایل خاص برای انجام اهداف تست و آزمایش

لینک به این فایل ها در app directive انجام می شود که در واقع بیانگر ساختار منطقی اپلیکیشن است. همچنین باید ذکر کنیم که کامپوننت های انگولار قابل استفاده مجدد یا reusable هستند.

import { Component } from '@angular/core';
@Component({
selector: 'my-app',
templateUrl: './app.component.html',
styleUrls: ['./app.component.css']
})
export class AppComponent { }

9- کامپوننت های رابط کاربری (UI Components):

» ریکت:

ابزارهای رابط کاربری یا UI Tools توسط انجمن (Community) توسعه داده شده اند. ابزارهای مختلفی برای طراحی رابط کاربری اپلیکیشن های ریکت وجود دارد که برخی از آنها پولی هستند و برخی دیگر رایگان.
به منظور استفاده از متریال دیزاین بعنوان رابط کاربری اپلیکیشن ریکت خود می توانید کتابخانه Material-UI را نصب کنید.

» انگولار:

فریم ورک انگولار ابزارهای پیش فرض خود را برای طراحی رابط کاربری اپلیکیشن های انگولاری دارد. انگولار طرح ها، دکمه ها، فرم ها و پاپ آپ های مختلف و آماده ای ارائه می دهد که بدون نیاز به نصب کتابخانه اضافه، می توان از آنها استفاده کرد.
به همین دلیل طراحی UI در فریم ورک انگولار ساده تر و سریع تر است.

10- مدیریت استیت (State Management):

» ریکت:

در اپلیکیشن های ریکت هر کامپوننت state خودش را دارد. توسعه دهنده ری اکت میتواند با تعریف چند کامپوننت خاص، state های تمام اپلیکیشن یا بخشی از آنرا مدیریت کند.
نکته ای که وجود دارد اینست که state کلی باید در بخش مختلف اپلیکیشن ذخیره شود.

class Clock extends React.Component {
constructor(props) {
super(props);
this.state = {date: new Date()};
}
render() {
return (
<div>
<h1>Hello world!</h1>
<h2>Now is {this.state.date.toLocaleTimeString()}.</h2>
</div>
);
}
}

برای حل این مشکل می توان از کتابخانه های مدیریت state مانند ریداکس (redux) استفاده کرد. ایده ریداکس به این صورت است که state کلی برنامه بعنوان یک آبجکت واحد در نظر گرفته می شود.
این آبجکت که نگهدارنده تمام state های اپلیکیشن ریکت است در بخش های مختلف اپلیکیشن بوسیله reducer ها تغییر می کند.
کتابخانه دیگری که برای مدیریت state ها در ری اکت مورد استفاده قرار می گیرد MobX است. برخلاف ریداکس که تمام STATE ها در یک آبجکت مشخص نگه داری می شود، در MobX تنها state های مورد نیاز و ضروری نگه داری می شوند و سایر state ها از اینها مشتق می شوند.

» انگولار:

در انگولار داده های کامپوننت ها در property های کامپوننت ها ذخیره می شوند. کامپوننت های والد داده ها را به کامپوننت های فرزند ارسال می کنند. تغییرات state ها در برخی از کامپوننت ها قابل شناسایی و ردیابی است اما در یک اپلیکیشن بزرگ شناسایی این تغییرات می تواند دشوار باشد.
این ویژگی انگولار می تواند بوسیله کتابخانه هایی مانند NgRx و RXjs بهبود یابد.

export class HeroListComponent implements OnInit {
heroes: Hero[];
selectedHero: Hero;
constructor(private service: HeroService) { }
ngOnInit() {
this.heroes = this.service.getHeroes();
}
selectHero(hero: Hero) { this.selectedHero = hero; }
}

11- تزریق وابستگی (Dependency Injection):

» ریکت:

ریکت بطور کامل از dependency injection پشتیبانی نمی کند و تطابق زیادی با برنامه نویسی فانکشنال و data immutability ندارد. و برای تمام کامپوننت ها global state دارد.
انگولار:
بزرگترین مزیت فریم ورک انگولار اینست که قابلیت dependency injection دارد و توسعه دهندگان می توانند برای store های مختلف چرخه های حیات یا lifecycle های متفاوتی تعریف کنند.

import { Injectable } from '@angular/core';
import { HEROES } from './mock-heroes';
@Injectable({
// we declare that this service should be created
// by the root application injector.
providedIn: 'root',
})
export class HeroService {
getHeroes() { return HEROES; }
}

12- اتصال داده یا Data Binding:

» ریکت:

اتصال داده یا data-binding به فرآیند هماهنگ سازی داده ها بین دو لایه view و model می گویند. ریکت باید با کتابخانه ریداکس درگیر باشد تا بتواند با immutable data کار کند و جریان داده را یکطرفه کند. این کار باعث افزایش سرعت در فرآیند خطایابی یا دیباگ می شود.

» انگولار:

انگولار با اتصال داده بصورت دو طرفه یا bidirectional data-binding کار می کند. فهمیدن و کار با اتصال داده دو جهته راحت تر از یکطرفه می باشد. اما دیتا بایندینگ دوطرفه باعث پایین آمدن کارایی و سرعت اپلیکیشن های انگولار می شود زیرا انگولار باید برای هر اتصال یک watcher تعریف کند.

13- ابزارها (Tools):

» ریکت:

ریکت در بسیاری از ادیتورهای برنامه نویسی پشتیبانی می شود. بعنوان مثال کدهای ری اکت را می توان در نرم افزارهای Atom و Visual Studio و SubLime Text توسعه داد. برای ایجاد یک اپلیکیشن ریکت می توان از دستور create react app استفاده کرد.
برای رندر شدن کدها سمت سرور یا server-side rendering می توان از فریم ورک Next.js بهره برد.
برای تست اپلیکیشن های ریکت باید از چند ابزار استفاده کرد. بعنوان مثال enzyme برای تست کامپوننت های ریکت، Jest برای تست کدهای جاوا اسکریپت، React-Unit به منظور unit-testing و غیره…
برای توسعه اپلیکیشن های react در حالت development می توان از افزودنی React Dev Tools در مرورگر گوگل کروم استفاده کرد.
ابزار جذاب دیگر جهت تست و توسعه اپلیکیشن توسط ریکت می توان React360 را نام برد که برای تولید اپلیکیشن های AR و VR مورد استفاده قرار می گیرد.

» انگولار:

همانند ریکت، انگولار نیز توسط نرم افزارها و ادیتورهای کد بسیاری ساپورت می شود. بعنوان مثال با استفاده از نرم افزارهای Aptana، SubLimeText و Visual Studio Code می توان اپلیکیشن های انگولاری تولید کرد.
یک پروژه انگولار را می توان بوسیله Angular CLI ایجاد کرد. بحث Server-side rendering بطور کامل توسط Angular Universal انجام می گیرد.
برخلاف ریکت، برای تست اپلیکیشن های انگولاری نیازی به چند ابزار نمی باشد و با یک ابزار می توان تمام تست های لازم را انجام داد. بعنوان مثال Jasmine یا Protractor یا Karma.
برای توسعه پروژه های انگولار در حالت development می توان از extension یا افزودنی Augury در مرورگرها استفاده کرد.

جمع بندی:

انگولار یک فریم ورک (Framework) کامل برای توسعه اپلیکیشن های موبایل و وب می باشد. در حالیکه ریکت یک (Library) کامل برای توسعه UI اپلیکیشن های موبایل و وب است و به منظور پیاده سازی کامل یک اپلیکیشن با ریکت نیاز به نصب کتابخانه های جانبی می باشد.
ریکت در نگاه اول ساده تر بنظر می رسد و برای شروع پیاده سازی یک اپلیکیشن موبایل یا وب مناسب تر می باشد و زمان کمتری جهت یادگیری آن نیاز است. اما نمی توان زیاد روی این سادگی ریکت حساب کرد. زیرا برای پیاده سازی یک اپلیکیشن کامل توسط ریکت نیاز به یادگیری کتابخانه های کمکی مانند REDUX خواهید داشت.
انگولار به نسبت ریکت پیچیده تر است و حرفه ای شدن در آن زمانبر تر و دشوارتر می باشد. اما همانگونه که قبلا گفتیم برای توسعه اپلیکیشن های تحت وب و اپ های موبایل فریم ورک جامعی است.
نمی توان گفت انگولار بهتر از ری اکت است یا بالعکس. هر دو بطور مدام در حال توسعه و بهبود و رقابت با فریم ورک های رقیب هستند.
در آخر باید عرض کنیم که انتخاب هر یک از دو لایبرری ریکت و فریم ورک انگولار به ترجیح توسعه دهنده، توانایی های او و پروژه مربوطه بستگی دارد. اما بطور کلی اگر برنامه نویسی را بتازگی شروع کرده اید، شاید بهتر باشد با کتابخانه ریکت کار خود را در زمینه پیاده سازی اپلیکیشن های تحت وب و موبایل آغاز کنید.